Joint Regulation Manifest

Het Joint Regulation Manifest is een oproep van burgemeesters en wethouders uit Utrecht, Eindhoven en Heerlen aan het kabinet Rutte II en de leden van de Tweede Kamer om te luisteren naar wat in de steden speelt en een andere koers te volgen, die het verschil maakt in de aanpak van de problemen; "Voer samen met lokale bestuurders een landelijk stelsel in van gecertificeerde en gereguleerde cannabisteelt. Alleen dan is een oplossing mogelijk".
De minister stelt dat internationale verdragen dit niet zouden toestaan. Dit is echter een eenzijdige en negatieve uitleg van de verdragen. Deze interpretatie lijkt vooral politiek te zijn ingegeven. Initiatieven in de Verenigde Staten en Uruguay, maar ook in België en Spanje, bewijzen het tegendeel. Hiervan is te leren dat een goed (bestuurlijk) arrangement belangrijk is, met daarin afspraken over preventie en het waarborgen van een gesloten circuit van teelt tot en met het gebruik.

Het huidige beleid waarin de verkoop van cannabis vanuit coffeeshops is toegestaan en de teelt van deze drugs illegaal is, mag misschien wel werken in de Haagse werkelijkheid, maar is voor Nederlandse bestuurders steeds meer onacceptabel en heeft diep ingrijpende consequenties voor de volksgezondheid, de leefbaarheid en de veiligheid in steden. Het cannabisbeleid is dan ook dringend aan vernieuwing toe. Reeds in 2009 kwam de Adviescommissie Drugsbeleid onder leiding van Wim van de Donk tot deze conclusie. Sindsdien is er weinig veranderd. De minister zet uitsluitend in op aanscherping van het repressieve beleid en biedt géén antwoord op drie problemen waar wij al jarenlang mee worden geconfronteerd:
1. de gezondheid van cannabisgebruikers wordt niet beschermd;
2. de veiligheid in de wijken staat onder druk;
3. de (georganiseerde) criminaliteit gerelateerd aan softdrugs is door het huidige beleid nauwelijks effectief aan te pakken. De gevolgen hiervan zijn enorm:
• De samenstelling en kwaliteit van de cannabis is onbekend door het ontbreken van toezicht op het productieproces. De wijze van telen bepaalt uiteindelijk de schadelijkheid voor de gebruiker, bijvoorbeeld onaanvaardbaar hoge THC-percentages of de aanwezigheid van chemische bestrijdingsmiddelen;
• Op duizenden zolderkamertjes wordt illegaal hennep geteeld. Dit leidt in heel Nederland tot branden in woonwijken. Maar ook het bevoorraden van de coffeeshop is voor toevallige passanten, bezoekers, personeel en exploitanten van de coffeeshops gevaarlijk. Bedreigingen en afpersing komen geregeld voor, ook midden op straat;
• Er is een omvangrijk crimineel schaduwcircuit ontstaan. Liquidaties, omkopingen en vermenging van de boven- en onderwereld zijn het gevolg. Maar liefst 77 procent van de opsporingsonderzoeken naar meer ernstige vormen van georganiseerde criminaliteit is drugsrelateerd1. Daarvan is het aantal softdrugs-gerelateerde zaken toegenomen de afgelopen jaren.

Reflectie - Het zelfde geluid van de bestuurders die in 2014 al soortgelijke conclusies trokken als bij Nieuwsuur betreft de uitzending over de expliciete gebleken ‘politieke sturing’ bij WODC-onderzoeksrapporten over het Nederlandse cannabis en coffeeshopbeleid, waardoor de regulering van de achterdeur wederom vanuit kabinetszijde op de lange baan is geschoven.

Utrecht, 31-01-2014