Koos Zwart 1947 - 2014
Op donderdag 8 mei 2014 is Koos Zwart (19 mei 1947) overleden. Het leven van Koos stond geheel in het teken van de normalisatie van cannabis en zijn bijdrage is van onschatbare waarde geweest voor het Nederlandse gedoogbeleid. Koos Zwart was de zoon van Irene Vorrink, in 1976 minister van volksgezondheid in het kabinet Den Uyl en met toenmalig minister van justitie Dries van Agt verantwoordelijk voor het wijzigen van de Opiumwet waarmee het gedoogbeleid mogelijk werd. Daarna werd het Koos zijn levenswerk om dit beleid, de erfenis van zijn moeder, te beschermen en uit te bouwen. Zijn gedrevenheid voor deze zaak maakte hem tot misschien wel de meest fanatieke cannabisactivist die ons land ooit heeft gekend. Koos was ook één van de grondleggers van het poppodium Paradiso en was vooral bekend van het radioprogramma in de Rode Haan waarin hij in de jaren '70 en '80 de zogenaamde Beursberichten voorlas. Elke zaterdag gaf hij de prijs door van hasj en wiet in Nederland, zoals van Rode Libanon en Afghaan. Hij was jarenlang adviseur van de coffeeshopbonden BCD, PCN, VCE en ABC. Een hommage aan deze bijzondere man, Koos Zwart!
"De meeste mensen sterven en zijn niet gelukkig. Het is de moeite waard de veranderingen nog tijdens ons leven te ervaren, het is de moeite waard thans nog gelukkig te worden en zodoende van een goed leven in een goed land te genieten."
- Koos Zwart
We zijn diep bedroefd vanwege het overlijden van Koos Zwart, journalist en idealist, collega-redacteur en (politiek) adviseur, initiator en organisator, docent, onderzoeker, analyticus en cannabisconsument, visionair en filosoof en bovenal eigenzinnig lief mens: onvervangbaar zijn bijdrage, onbeschrijfelijk het gemis...Dankjewel voor alles en rust zacht. Dag Koos!!! - Redactie cannabis-kieswijzer: Jeroen Bos / Lisa Lankes / Gerrit Jan ten Bloemendal, 8/15 mei 2014.
We kunnen en moeten Koos herdenken zoals in Het Parool of zoals in de rouwadvertentie van de VCE, maar ook eren door hem zelf aan het woord te laten. Toen ik onderstaande tekst voor het eerst las, 10 maart 2014, was het eerste wat in mijn gedachten opkwam: dit is zijn politiek testament. Zijn slechte gezondheid dwong hem de tekst te moeten dicteren: Lisa heeft de toetsen bediend. Deze door Koos geformuleerde tekst is door Lisa uitgesproken tijdens een door haar georganiseerde Politieke Avond in Eindhoven aan de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart jongstleden.
GJtB, 10 mei 2014
Slotwoord
Hooguit 3 % van de Nederlanders is lid van een politieke partij en zodoende wil meer dan 97% van de kiezers kennelijk geen enkele invloed uitoefenen op de door de partij opgestelde verkiezingsprogramma's, kandidatenlijsten en rangordeningen daarin. Miljoenen willen immers geen lid van een politieke partij worden, zien af van beweging, inspraak, tegenspraak en medebeslissingsmogelijkheden.
En dan kan het klagen een aanvang nemen, waarom zijn we niet geraadpleegd, waarom is er geen ruimte voor door ons voorgestelde veranderingen ? De kloof tussen 'ons' en 'de politiek' blijft op die manier onoverbrugbaar, het ravijn valt zo niet te dichten.
Dan opereren kranten, radio en tv-nieuwsuitzendingen, actualiteitenrubrieken, makers van specials, reportages, enzovoorts, met hapklare opinies en sensatie doorspekte informatie voor de burger met weinig nuance en diepgang. Zo werd het I- en B- criterium gereduceerd tot de allesomvattende term 'de wietpas', waarbij de toerist de aandacht kreeg, maar niet wat de nieuwe regels voor de Nederlandse gebruiker inhielden.
Dan treffen we ook de lobbyisten, die eigenlijk ingehuurd worden om de stelling, het standpunt alsnog bij de partij(en) ingang te doen vinden, ongeacht de mening van de leden of het bestuur van die partij(en).
Onduidelijk is dit niet, wel onoverzichtelijk. Interviews, hoe lang (de zgn. hard talk, het mes op tafel) of hoe kort (de zgn. soundbite) dan ook - het wordt er maar niet doorzichtiger op.
Hoe moeten getoonde peiling begrepen worden? Als de weergave van 'de mening' van ons allemaal? Wie heb je daarbij op het oog ? In de krant is het de mening van de krantenlezer en de redactie, op de radio is dat de mening van de radioluisteraars en redactie, op tv de mening van de kijkers en de redactie.
Opgelet! Wat betreft de kiezers, zijn er nationale peilingen, representatieve panels, vergelijkingen, enzovoorts. Daaruit blijkt dan dat er weer veel zwevende kiezers zijn, die kunnen neerkomen op, hetzij de te verwachten historische nederlaag van de partij, hetzij de plotseling opduikende grootste overwinning ooit.
Tenslotte vormt het verkiezingsuitslag de enig juiste uitslag en zitten we met het onwrikbaar punt dat we pas over vier jaar echt weer heel eventjes kunnen laten merken wat we er concreet van vinden.
De meeste mensen sterven en zijn niet gelukkig. Het is de moeite waard de veranderingen nog tijdens ons leven te ervaren, het is de moeite waard thans nog gelukkig te worden en zodoende van een goed leven in een goed land te genieten.
Help de idealist(en) met de bevrijding van 5 planten door je stem te verheffen in de partij die het volgens jou bij het verkeerde eind heeft en tegen beter weten in pleiten voor het voortzetten van de War On Drugs.
Word je eigen lobbyist en probeer de opvattingen en vooroordelen te veranderen. Dan gaat er hopelijk ordelijk beweging in komen in die amorfe massa die we aanduiden met het begrip 'de politiek'."
Koos Zwart, 5 maart 2014
Koos Zwart bij In de Rooie Haan, 11 januari 2014
Presentatrice Henny Stoel: “In de Rooie Haan had een heel aparte rubriek: de beursberichten. Niet van aandelen, maar van softdrugs. Die moesten uit de illegaliteit gehaald worden, vond Koos Zwart en die was zoon van minister Irene Vorrink. Dat was nogal wat. Cameraploegen uit Amerika kwamen naar De Rooie Haan om dit fenomeen te filmen. Vandaag nog één keer: Koos Zwart.”
Koos Zwart: “In de eerste jaren van het als afwijkend getypeerd drugsbeleid werd er vanuit het buitenland veel op het Nederlandse beleid gemopperd. Maar na vele, vele werkbezoeken begrijpen de buitenlanden de praktische aanpak toch steeds beter. Kiezers in Colorado in de Verenigde Staten spraken zich uit en een kleine groep van 42 ondernemers en winkels heeft sinds tien dagen een wietverkoopvergunning van de deelstaat Colorado. Noordelijker gelegen is Washington State, die weldra dit goede voorbeeld gaat volgen.
De president van Uruguay wil de gebruikers hun vijf wietplanten laten, coöperaties worden mogelijk gemaakt en medische wiet kan verstrekt worden via de apotheek. Van vrije ondernemingsgewijze cannabisproductie zoals in Colorado moet de initiatiefnemer niets hebben. Die vrije jongens houden nu een grote illegale zwarte markt gaande en de inmiddels bekrachtigde initiatiefwet beoogt illegale wiethandel zoveel mogelijk overbodig te maken. In Uruguay en in Colorado is bepleit gebruik en bezit voor eigen gebruik niet langer strafrechtelijk te vervolgen. In Colorado wordt de beoogde harm reduction met het wietwinkelsysteem gestalte gegeven.
Dit is het moment waarop wij in Nederland achteruit gaan sukkelen. En de buitenlanden gaan ons inhalen. Het is droevig te moeten melden dat de door 23 burgemeesters vervaardigde plannen, suggesties en adviezen over hun wietverkoopwinkelsysteem door minister Opstelten zijn afgewezen. Over het Utrechtse voorstel meldde Opstelten niet over volksgezondheid te gaan; enige tijd later zal de staatssecretaris VWS dus nog een reactie geven. Het heeft er gelukkig alles van dat de 23 burgemeesters nu de koppen bij elkaar gaan steken. Deze bijeenkomst was ontluisterend en tenenkrommend en levert geen enkel achterdeurtje op. Meer informatie hieromtrent: raadpleeg website cannabis-kieswijzer.nl en website WeSmoke.nl.
En overigens, prijzen omroepen: het hoeft niet meer. In elk van de 600 coffeeshops hangt of ligt immers een prijslijst. Drugsvoorlichting: het moet. Het is telkens weer nodig te waarschuwen voor risico’s. Al jaren is het BNN programma Spuiten & Slikken opzienbarend, spraakmakend en discussie bevorderend. Goed zo! Goedemiddag."
