PODR 30 april 2024

Peace On Drugs Radio

Elke dinsdagavond tussen 19:00 en 21:00 is dit unieke programma - live en lineair - te beluisteren via internet.

MP3-speler        Mac-speler

Toelichting bij bronnen: Hieronder vind je een aantal bronnen die de basis vormen voor de onderwerpen die in de uitzending van vanavond (eventueel) aan bod zullen komen. Een wezenlijk deel van de teksten is hier te lezen, de complete tekst vind je in de orginele bron. Via de groengekleurde linkjes kom je bij de orginele bron. Zie je (...) dan gaat de tekst daar verder of er gaat tekst aan vooraf.   

De oorlog tegen de drugs in de Filippijnen

Adriaan Bronkhorst - 30 april 2024

De mondiale oorlog tegen drugs wordt al vijftig jaar gevoerd zonder de langetermijntrend van toename van drugsgebruik, productie en aanbod te voorkomen. Maar afgezien van dit onvermogen de eigen doelstellingen te bereiken heeft de drugsoorlog ook grote negatieve kosten opgeleverd, die door de UNODC worden beschreven als ‘onbedoelde gevolgen’ van de oorlog tegen drugs. Mogelijk wel  onbedoeld in het begin, maar na meer dan 60 jaar kunnen ze zelfs niet langer als onverwacht worden beschouwd. Deze kosten vloeien dan ook niet.voort uit drugsgebruik maar uit de drugsbestrijding, het zijn oorlogskosten. Hoe zijn de VN zover gekomen het sluitstuk van de biodiversiteit als ‘existentiële bedreiging’ voor de samenleving te bestempelen en een oorlog te ontketenen tegen gebruikers van bewustzijnsvzerruimende middelen, ten koste van de internationale vrede en veiligheid

1. Securitization against drugs = Beveiliging tegen drugs

Theorie : het model van de Kopenhaagse school van de oorlog tegen de drugs

De 1961SC (Single Convention = Enkelvoudig verdrag inzake verdovende middelen) wordt door de Kopenhaagse school voor criminologie gezien als een speech act, een grammaticaal proces waarbij een verhaal wordt geproduceerd dat een kwestie als existentiële bedreiging presenteert voor een aangewezen referentieobject (gewoonlijk degene die het verhaal verzint), het Zelf, waardoor buitengewone maatregelen tegen de Ander, die de dreiging vormt, worden gerechtvaardigd. Eenmaal dat die maatregelen  geaccepteerd worden binnen de groep van het Zelf kan die dan met maatregelen aan de slag. De 1961SC is inderdaad door 95% van de leden van de VN geaccepteerd. Soms met zachte hand, soms onder dwang, vaak via kralen en spiegeltjes marketing, versie 0.2. De 1961SC is dan ook een hate speech act die na de dekoloniseringsgolf van de jaren 60 de VS en haar meelopers de gelegenheid bood een nieuw rondje kolonisering te legitimeren. Zoals de zwakkeren wereldwijd zouden ontdekken mocht dit gebeuren inclusief massale schending van de mensenrechten, buiten spel gezet door ongrondwettelijke ‘buitengewone maatregelen’.

Praktijk in de Filippijnen: duizenden doden en 6+ jaar cel voor mensenrechtenadvocaat Leila de Lima

De drugsoorlog is het autoritaire beveiligingsproject waarmee Duterte onmiddellijk bij zijn aantreden als president uitpakte. “Hij moest een vijand creëren waartegen de Filipijnse bevolking zich massaal kon keren en aan wie hij alle maatschappelijke problemen kon toeschrijven. Dat is wat fascistische heersers doen. Ze profileren zich als de enige leider die in staat is om een vijand te bestrijden die ze zelf in de hoofden van het volk hebben gecreëerd. De drugsoorlog is daarom Duterte’s ideale voorbeeld om te tonen dat er iets gedaan wordt om de problemen van het land op te lossen, terwijl hij zo de democratische instellingen kon ondermijnen.’ Deze analyse komt van Leila de Lima, vroegere minister van Justitie en voorzitter van de mensenrechtencommissie in de Senaat, voordat ze door Duterte in februari 2017 gevangen werd gezet en gehouden onder Marcos tot November 2023.

De ‘narrative’ was geschreven, de tegenstanders werden mond- of metterdaad dood gemaakt. Eenmaal Duterte president-af kon Marcos tonen dat hij een mildere aanpak dan Duterte nastreefde. Ondertussen gaan de moorden wel onverminderd door. Amnesty International schat dat het tegen de 30.000 loopt, 6.500 door de politie vermoord, de rest zijn de buitengerechtelijke executies waarbij gemaskerde motorrijders mensen neerschieten om vaak ondoorzichtige redenen. ‘Samen rijden’ is een eufemisme voor motormoordenaars die in coördinatie met de politie werken

‘Duterte bouwde zijn populariteit in de eerste plaats op de teleurstelling over dertig jaar liberale democratie. Hij slaagde erin om het hele spectrum van de andere politici weg te zetten als trapo’s, traditionele politici, en dat staat in de Filipijnen voor zelfbediening, corruptie en misprijzen voor het volk. Bovendien staat het mensenrechtendiscours, waarmee progressieve bewegingen zijn regime probeerden te bestrijden, te ver af van de dagelijkse ervaring en de lokale overlevingsstrijd van arme mensen.’ Duterte die ‘drugsmensen’ moordenaars noemt zei het bondig: “jullie gaan voor mensenrechten , ik ga voor mensenlevens’.

2. De stand van zaken in de oorlog tegen de drugs

Marcos jr., Bongbong, kwam aan de macht met de belofte van voortzetting van de “oorlog tegen drugs”, maar met een verandering in focus naar het vangen van “grotere vissen” en van rehabilitatie voor drugsverslaafden. Dit was ook bedoeld om armoede weg te nemen, de grondoorzaak van het probleem. In een persbericht ter gelegenheid van zijn eerste 100 dagen beweerde Bongbong dat de drugsoorlog nu “minder bloedig, meer holistisch” was. Maar bewijsmateriaal ter plaatse vertelt een ander verhaal.

Het drugsmisbruik op de Filippijnen is ongetwijfeld wijdverbreid. Duterte zei dat er 3 miljoen verslaafden waren aan shabu, een variant van methamfetamine, bijna 3 procent van de bevolking. De officiële statistieken zijn lager en suggereren de helft ervan. Hoe dan ook, de impact van shabu is duidelijk op de straten van de armere gebieden, waar mensen lange diensten draaien onder erbarmelijke omstandigheden, en shabu wordt genormaliseerd als een middel om wakker te blijven.

Er zijn aanwijzingen dat zes jaar na het begin, de oorlog aan de regeringscontrole is ontsnapt en steeds meer het domein is geworden van huurmoordenaars die samenwerken met corrupte autoriteiten. Die bieden uitbetalingen aan voor het stilzwijgen van de families van slachtoffers of, aan de andere kant, uiten bedreigingen. Maar de best beschikbare statistieken suggereren dat er geen verandering heeft plaatsgevonden tussen de laatste dagen van het Duterte-regime en de nieuwe periode van Bongbong. In december 2022 meldde Dahas, een onderzoeksproject, dat er in de eerste vijf maanden van het regime van Bongbong 152 drugsgerelateerde moorden hadden plaatsgevonden. tegenover 149 moorden in de laatste 6 maanden van het Dutertebewind. Wel is het moordpatroon veranderd. Het beeld dat naar voren komt bij academici, mensenrechtenactivisten en bewoners van de sloppenwijken van de Filipijnen is dat de operatie ondergronds is gegaan. In slechts één week nadat het de netwerken van slachtoffers, overlevenden en hun aanhangers had bestudeerd, hoorde de Foreign Policy krant van nog eens zes sterfgevallen, waarvan geen enkele door de media werd gerapporteerd en dus niet in de databases voorkwamen.

Waarom gaat de oorlog tegen drugs door? Duterte heeft een bittere erfenis nagelaten aan Bongbong, die weinig tekenen vertoont van het aanpakken van een cultuur van straffeloosheid. Aan dit alles ligt winstbejag ten grondslag: een ondergrondse economie waarin de politie een aandeel heeft en waar de nationale overheid niet echt de controle heeft. De oorlog tegen drugs zal voortduren zolang mensen er geld aan verdienen. Drugsvrede, die schadebeperking en decriminalisering met zich meebrengt, biedt geen onmiddellijk antwoord op dit economische probleem. Wat gaat Bongbong doen? Zoals het Filippijnse gezegde luidt: ‘Een appelboom zal geen guave voortbrengen. Hij en zijn vader, de ouwe Marcos groeiden aan dezelfde boom. Niks zal veranderen."

3. De stand van zaken  bij het internationaal strafhof

Jurisdictie: de Filipijnen, sinds 1 november 2011 partij bij het Statuut van Rome, hebben op 17 maart 2018 een schriftelijke kennisgeving van terugtrekking uit het Statuut neergelegd. Deze terugtrekking werd op 17 maart 2019 van kracht, en het Hof behoudt rechtsmacht met betrekking tot vermeende misdaden van 1 november 2011 tot en met 16 maart 2019, ook al lijken de relevante misdaden na deze datum te zijn voortgezet.

Op 24 mei 2021 heeft de aanklager van het Internationaal Strafhof (“ICC”) toestemming gevraagd aan de Kamer van vooronderzoek I (“PTC I”) om een onderzoek te starten naar misdaden die tussen 1 november 2011 en 16 maart 2019 op het grondgebied van de Filipijnen zouden zijn gepleegd in de context van de ‘oorlog tegen drugs’-campagne van de regering van de Filipijnen (“Verzoek van de aanklager”). Op 14 juni 2021 werd het verzoek van de aanklager openbaar gemaakt.

Op 18 juli 2023 bevestigde de Kamer van Beroep met meerderheid van stemmen de toestemming die de Kamer van vooronderzoek aan de aanklager van het ICC had gegeven om het onderzoek naar de situatie op de Filipijnen te hervatten. De meerderheid der rechters heeft alle door de regering van de Filipijnen aangevoerde beroepsgronden afgewezen. Daarbij hielden ze ook rekening met de standpunten en zorgen die werden geuit namens 350 individuele slachtoffers en 165 families.

4. De geo-politieke realiteit

China’s hegemonische drang.

Om hun aanspraken op de Zuid-Chinese Zee kracht bij te zetten lieten de Filippijnen in 1999 een landingsschip uit de Tweede Wereldoorlog aan de grond lopen op de Tweede Thomas Zandplaat, in de Filippijnen Ayungin zandplaat genoemd, in de Spratly Eilanden waardoor het schip een voorpost van de Filippijnse marine werd. De BRP Sierra Madre die sindsdien op de ‘Second Thomas Shoal’ is gebleven, is het epicentrum geworden van de escalerende spanningen tussen de Filippijnen en China.
China claimt het overgrote deel van de Zuid-Chinese Zee, inclusief de Spratly eilanden, en heeft de afgelopen maanden de inspanningen opgevoerd om te voorkomen dat de Filipijnen bevoorrading bieden aan het personeel aan boord van de Sierra Madre. Chinese kustwacht- en militieschepen hebben regelmatig aanvaringen veroorzaakt met Filippijnse bevoorradingsschepen en ook steeds vaker waterkanonnen van dichtbij ingezet, waardoor Filippijnse schepen uitgeschakeld en matrozen gewond werden.

De Zuid-Chinese Zee is een strategische waterweg waar een derde van de mondiale scheepvaart doorheen gaat en China heeft de afgelopen dertig jaar zijn aanwezigheid daar systematisch uitgebreid.
Onder president Xi Jinping is China agressiever geworden in het doen gelden van haar soevereiniteit over de eilanden, rotsen, riffen in de betwiste zee. Andere landen die aan de zee grenzen (Brunei, Malaysia, Thailand, Cambodia en Vietnam) hebben ook hun eigen claims en economische belangen nagestreefd en het geschil op scherp gezet.

Elke verdere escalatie zou nu tot een openlijk conflict kunnen leiden. De regering-Biden benadrukt dat een gewapende aanval op een Filippijns militair schip, zoals de Sierra Madre, een Amerikaanse aanval zou uitlokken op grond van een wederzijds defensieverdrag uit 1951. De Filippijnse president Ferdinand Marcos jr. zei na een ontmoeting met president Biden in Washington eerder deze maand dat moord op Filippijnse militairen door een buitenlandse macht ook een reden zou zijn om zich op het verdrag te beroepen.

Peking is misschien niet van plan hier een oorlog te beginnen, maar de confrontaties op zee tussen de schepen hebben de kans op noodlottige ongelukken vergroot. De Zuid Chinese Zee is zo een struikeldraad geworden die de VS in een gewapend conflict in de Stille Oceaan zou kunnen lokken.

Het Filippijnse antwoord: een interne tweespalt en twee antwoorden.

China en de Filipijnen zijn onder de voormalige Filippijnse president Rodrigo Duterte een 'gentleman's Agreement' aangegaan om conflicten in de Zuid-Chinese Zee (in Manila de West Filippijnse Zee genoemd) te voorkomen, beweert de Chinese ambassade in de Filipijnen op 19 april in een verrassende onthulling. Volgens de overeenkomst, die niet wordt erkend door president Marcos, beloofde Manila geen bouwwerken te zullen repareren of bouwen bij Second Thomas Shoal op de betwiste Spratly-eilanden, die de Filippijnen feitelijk controleren. In ruil daarvoor stemde Peking ermee in zich niet te bemoeien met de levering van voedsel en andere voorraden aan de Sierra Madre. In de Marcos regering wordt deze feitelijke overdracht van soevereiniteit landverraad genoemd.

De politieke mega-alliantie tussen de Filippijnse president Ferdinand Marcos Jr. en vice-president Sara Duterte, zoon resp. dochter van 2 vroegere presidenten, wordt zo geconfronteerd met grote spanningen, waaronder verbale beledigingen, conflicten over voorgestelde grondwetswijzigingen, een dreiging vanwege Duterte met de afscheiding van Mindanao en een mogelijk onderzoek van het Internationaal Strafhof naar de voormalig president Rodrigo Duterte. Ondanks deze sluimerende verdeeldheid behoudt de familie Marcos de dominantie over het Congres en kan zij nog steeds aandringen op constitutionele veranderingen, waaronder het versoepelen van de presidentiële termijnen. De steeds dieper wordende dynastieke verdeeldheid in de ‘mega-dynastie’ zal waarschijnlijk de toekomst van de Filippijnse politiek op de korte termijn bepalen, en zal ook van invloed zijn op de opstelling van Marcos mbt de vervolging door het ICC van zijn voorganger.

De wens van Duterte tot een onafhankelijkere koers tov de Verenigde Staten mbt de verdediging van de aanspraken van de Filippijnen op de West Filippijnse Zee en het onderhouden  van vriendschappelijke relaties met China, verzekeren hem van verdere Chinese steun in het geschil met de ICC en mbt de drugsoorlog oude stijl, die hem vanuit zijn stronghold Davao de financiele en politieke macht geeft Marcos te weerstaan en vervolging in Den Haag te ontlopen.

De Filipijnen: Enkele nieuwsberichten 

What's the real score? House wants ‘clearer picture’ of Duterte-China gentleman’s deal (politiko.com.ph) (30 april 2024)

Zambales Rep. Jay Khonghun stressed the importance of getting a “clearer picture” of the reported “gentleman’s agreement” between former President Rodrigo Duterte and China on the West Philippine Sea issue.

House Assistant Majority Leader and Zambales Rep. Jay Khonghun stressed the importance of getting a “clearer picture” of the reported “gentleman’s agreement” between former President Rodrigo Duterte and China on the West Philippine Sea (WPS) issue.

Khonghun, author of House Resolution 1684 seeking congressional investigation on the “gentleman’s agreement”, said the probe is needed to “get to the bottom” of the rather “confusing versions” of the issue.

“We welcome this probe to get to the bottom of the issue. We want to sift the chaff from the grain, so to speak. Or in this case – the lies or propaganda peddled by many and the real score (or truth) behind it,” Khonghun said.

“The investigation will give us a clearer picture, or the real big picture, of what really transpired because we only read the exchanges in the media. So, the congressional probe will give us a chance to hear it directly from the resource persons,” he added.

Former Presidential spokesperson Harry Roque said that Duterte and Chinese President Xi Jinping had a gentleman’s agreement but Salvador Panelo, who also became a presidential spokesman of the previous administration denied such claim.

Khonghun said that the “gentleman’s agreement” may have “bargained away our rights to our territory and exclusive economic zone” in the West Philippine Sea, which is a very serious offense.”

“This is why we need to dig deeper into this, and leave no stone unturned. This is for the sake of the Filipino people especially our fishermen making a living in the area,” the solon pointed out.

“We also want to know the extent of the supposed agreement. What makes China think it is binding on President Bongbong Marcos Jr.’s administration, and what makes Beijing think they can enforce it without any treaty or official concurrence from the national government,” Khonghun added. (...)

Duterte junior ontketent dodelijke war on drugs in Filipijnse stad Davao - MO* (16 april 2024)

Sebastian Duterte, de burgemeester van de Filipijnse stad Davao, heeft een nieuwe war on drugs uitgeroepen. Human Rights Watch meldt dat in de dagen na die aankondiging minstens 12 mensen werden gedood door de lokale autoriteiten. 

‘Als je niet stopt, als je niet vertrekt, zal ik je doden’, zei de burgemeester, zoon van de voormalige hardliner-president Rodrigo Duterte, tijdens een bijeenkomst van de stadspolitie eind maart.

In de 24 uur na zijn aankondiging zouden lokale autoriteiten ten minste vijf mensen hebben gedood, met nog eens zeven doden in de dagen die volgden, zegt Human Rights Watch (HRW).

In de strijd tegen drugsbendes schuwen Duterte en andere lokale leiders de maatregelen die in strijd zijn met het internationaal recht niet, aldus HRW.

Buitengerechtelijke executies

‘Burgemeester Sebastian Duterte van Davao City heeft waarschijnlijk een nieuwe campagne van standrechtelijke executies door de politie ontketend door de war on drugs van zijn vader nieuw leven in te blazen’, zegt Bryony Lau, onderzoeker bij HRW.

Sinds Duterte burgemeester werd in juni 2022, heeft de provincie Davao del Sur meer drugsgerelateerde moorden gezien dan eender welk ander gebied in het land. Van de 342 moorden die plaatsvonden van 1 juli 2022 tot 30 juni 2023, vonden minstens 53 plaats in Davao del Sur.

Nog eens 96 mensen zijn de voorbije twee jaar omgekomen in Davao City bij operaties van antidrugseenheden van de politie.

In 2009 rapporteerde HRW over de ‘Davao Death Squad’, een geheime groep die naar verluidt talloze buitengerechtelijke executies heeft uitgevoerd tijdens het burgemeesterschap van vader Duterte in Davao City.

Toen Duterte senior president werd in 2016 begonnen politie-eenheden grootschalige drugsraids uit te voeren waarbij gebruik gemaakt werd van buitengerechtelijke executies. Die resulteerden in de dood van veel mensen, voornamelijk arme drugsgebruikers en kleine dealers.

Het Internationaal Strafhof (ICC) onderzoekt momenteel de moorden als onderdeel van een breder onderzoek naar mogelijke misdaden tegen de menselijkheid op de Filipijnen.

‘De nieuwe golf van moorden in Davao City en elders toont aan dat zittend president Marcos niet genoeg heeft gedaan om een einde te maken aan de war on drugs’, zegt Lau. ‘De regering moet krachtiger optreden om aan te tonen dat de oorlog officieel voorbij is.’ (...)

Lees ook: Duterte versus Drugs: Wie verdacht wordt, vreest voor zijn leven. Wie dood is, was schuldig. (17 oktober 2024)

Will new police chief end Philippines war on drugs? - Asia Times (12 april 2024)

The rhetoric from Marcos and his earlier chiefs doesn’t reflect events: Filipinos dying in anti-drug operations

The President of the Philippines, Ferdinand Marcos Jr., named Major General Rommel Francisco Marbil as the country’s new police chief last week. Marbil replaces General Benjamin Acorda Jr., who retired at the start of April, only three months after his term had been extended by the president. The appointment has raised hopes of an end to the country’s lethal war on drugs. 

Speaking at his first press conference on Tuesday, Marbil promised a new approach, stating that “there is no need for a drug war” because it is part of everyday law enforcement, and that police should “always follow the rule of law” when dealing with drug users and dealers. But the new chief was clear that he wanted a “100% drugless community.”

The drug war was a key policy of former President Rodrigo Duterte. Between 2016 and 2022, Duterte oversaw deadly anti-drug operations and vigilante violence that killed thousands of Filipinos, with human rights groups claiming the figure is upwards of 30,000 people. The former president was unapologetic, using media appearances to call for the “slaughter” of drug addicts and offering to pay the legal fees of police officers accused of extrajudicial killings. 

Marbil’s words are welcome, particularly for the families of those killed. The problem is that we have heard similar rhetoric before.

Marcos Jr promised a new, less deadly approach to the drug war when he was elected in 2022. Instead of lethal anti-drug operations, authorities would focus on prevention and rehabilitation. This “different way” was a world apart from his predecessor’s way and aimed at minimizing preventable deaths.

These sentiments have been echoed by Marbil’s two predecessors. In March, Acorda told the media that authorities wanted to tackle illicit drugs “honestly.” His predecessor Rodolfo Azurin Jr. stated in 2023 that he wanted “to minimize as much as possible these killings,” referring to the deaths from police anti-drug operations.

But the rhetoric does not reflect events on the ground, with Filipinos still dying in anti-drug operations. 

According to the University of the Philippines’ Dahas drug program, 604 people have been killed since Marcos took office. This equates to almost one Filipino killed per day or 28 every month. In March alone, 39 people were killed, making it the second deadliest month under Marcos since July 2022, when 41 people were killed.

Human Rights Watch also has found “no evidence” of a change in policy by the government, claiming that anti-drug operations have continued to cost lives and that any attempts at rehabilitation have been coercive. The organization has also accused the authorities of undercounting drug-related killings, with PNP figures well below Dahas’s findings.

Marcos has stood in the way of an ongoing investigation into the drug war by the International Criminal Court, claiming the court has no jurisdiction over the Philippines. Last July, the president told the media that “we will not cooperate with them in any way, shape or form” after the court ruled against an attempt by his government to halt the investigation. This suggests Marcos has no interest in accountability for drug-related deaths under both Duterte’s and his own administration.

Making matters worse, Duterte’s son Sebastian, the mayor of Davao City, declared a new “war on drugs” last month, telling drug users: “iI you don’t stop, if you don’t leave, I will kill you.” Drug-related killings spiked after the announcement, with Human Rights Watch reporting that five people were killed by police for drug-related offenses within 24 hours. But killings in Davao are not new, with 96 people killed in drug-related incidents between July 2022 and March 2024.

There have been attempts by the authorities to tackle illicit drugs and punish extrajudicial killings at the same time. In March, seven police officers were relieved from their posts in connection with the shooting deaths of drug suspects in Davao City. The police force has also attempted to weed out officers involved in the drug trade, dismissing 108 officersfor using or dealing illicit drugs since Marcos was inaugurated. 

These measures are welcome, but they have not stopped the killing of Filipinos in anti-drug operations. Clearly there is more that needs to be done and the government and police need to meet words with action. (...)

Marcos says will not hand Duterte to ICC over drug war – Firstpost (15 april 2024)

In 2019, Duterte pulled the Philippines out of the International Criminal Court after the tribunal in The Hague began looking into claims that he had violated human rights during his war on drugs.

On Monday, the President of the Philippines, Ferdinand Marcos, declared that he would not turn over his predecessor, Rodrigo Duterte, to the International Criminal Court, which is looking into his lethal drug campaign.

“We don’t recognise the warrant that they will send to us. That’s a no,” Marcos said during a conference hosted by the Foreign Correspondents Association of the Philippines.

The anti-drug campaign that was initiated by former president Duterte in 2016 and carried out by Marcos resulted in thousands of deaths.

In 2019, Duterte pulled the Philippines out of the International Criminal Court after the tribunal in The Hague began looking into claims that he had violated human rights during his war on drugs.

Marcos has said that he will never return to the court.

Two months after Manila said it was re-examining several hundred cases of drug operations that resulted in killings at the hands of police, hitmen, and vigilantes, the International Criminal Court (ICC) officially suspended its investigation into Duterte’s campaign. The investigation had begun in September 2021. (...)

Doetichem

Tweede coffeeshop mag zich vestigen in Doetinchem | Gemeente Doetinchem (26 april 2024)

Coffeeshop Magic krijgt vanaf 1 juni 2024 een vergunning om zich te vestigen aan de Veemarkt 10. Deze vergunning is geldig voor een periode van 5 jaar. Daarmee krijgt Doetinchem een tweede coffeeshop. In 2016 besloot de gemeenteraad dat in Doetinchem ruimte is voor twee coffeeshops.

Na de sluiting van de vorige (tweede) coffeeshop nam de straathandel toe. Dat betekende ook een toename van de overlast. Burgemeester Mark Boumans: “We verwachten dat met de komst van een tweede coffeeshop de overlast door straathandel zal afnemen. De exploitant van Magic krijgt de vergunning na het doorlopen van een zorgvuldige procedure.”

Uitnodiging om te reageren op voornemen

In september 2023 gaf de burgemeester aan van plan te zijn een vergunning te verlenen aan Magic. Hij nodigde belanghebbenden uit een reactie hierop te geven voordat hij een definitieve beslissing zou nemen. Naar aanleiding van deze oproep ging hij in gesprek met omwonenden en de gemeenteraad. In totaal ontving hij 8 reacties die zijn besproken met de exploitant van Magic en (onder andere) de politie.

Strenge voorschriften en afspraken

Burgemeester Mark Boumans: “Voor de buurt is het belangrijk een veilige en gezonde woon- en leefomgeving te hebben. Dit borgen we door het stellen van strenge voorschriften aan de exploitant en de aanvullende afspraken die we met hem maakten. Natuurlijk gaan we strikt toezien op de naleving hiervan. Na een jaar ga ik opnieuw in gesprek met de buurt over hun ervaringen.”

Enkele van die voorschriften en afspraken zijn:

• De coffeeshop heeft beperkte openingstijden. De coffeeshop is maandag tot en met vrijdag open van 18:00 uur tot 00:00 uur. Op zaterdag en zondag van 12:00 uur tot 00.00 uur.
• Twee gecertificeerde beveiligers houden toezicht bij de ingang van de coffeeshop en in de omliggende straten. Zij vragen hangjongeren en foutparkeerders te vertrekken en/of elders de auto, fiets of bromfiets neer te zetten. Daarnaast heten zij bezoekers welkom en controleren hen op leeftijd/ID. Ze houden ook de omgeving schoon en hebben contact met de buurt.
• Er is voldoende verlichting en camerabewaking rondom de coffeeshop.
• De buurt kan de coffeeshop altijd bereiken via een mobiel nummer. (...)

Lelystad

Omroep Flevoland - Nieuws - Coffeeshop in Lelystad nog voor de zomer naar andere locatie (20 april 2024)

De coffeeshop in Lelystad verhuist nog voor de zomer naar de nieuwe locatie op wat heet: Stationsbalkon-Noord. Het verkooppunt voor softdrugs zal daar tijdelijk neerstrijken vanwege het verleggen van de Middendreef. Die komt dichter naar het station te liggen, precies op de plek waar de coffeeshop nu zit.

Stationsbalkon-Noord is de plek tegenover het oude pand van BCC en de Scapino, tegen het spoor aan. Waar eerder ook de markt heeft gestaan toen er aan de Agorahof werd gewerkt.

Volgens wethouder Piet van Dijk zal er op de locatie een nieuw gebouw worden neergezet, want het huidige pand verplaatsen gaat niet. De coffeeshop verhuist pas als het nieuwe pand er staat en Lelystad niet zonder coffeeshop door het leven hoeft.

Geen conflict

De verplaatsing levert geen conflict op met de opstalplaats voor bussen naar Lowlands, waarvoor het Stationsbalkon-Noord ook elk jaar wordt gebruikt. "Er is daar genoeg ruimte", meent wethouder van Dijk.(...)

Luistertip

Andere Tijden - Beluister #8 - Het gedoogbeleid: van jacht op jointroker naar vrije verkoop (S03) | Podcasts | NPO Radio 1 (10 juni 2024)

Het is een Nederlandse uitvinding, en het werd zelfs een export-artikel: het gedogen van softdrugs. Maar nog niet zo lang geleden joeg de politie met grote verbetenheid op elke jointroker die ze vinden kon. Tot de agenten op het popfestival van Kralingen het licht zagen (...)

Beieren

In de Beierse biertuin blijft cannabis ‘verboten’ | Trouw (28 april 2024)

De Beierse biertuinen staan bol van hedonistisch plezier: het cholesterol spat van de gigantische vleesgerechten, het bier vloeit rijkelijk en de volksliederen gaan over mooie vrouwen. Aan de lange biertafels kunnen de gasten zich met elkaar helemaal laten gaan. Maar sinds kort hangen in de Beierse biertuinen ook strenge bordjes: ‘Cannabis-Konsum VERBOTEN!’

De Beierse conservatieve regering heeft lang geprobeerd een stokje te steken voor het plan van de progressieve federale regering om cannabis te legaliseren. Dat is mislukt en sinds begin deze maand is de softdrug in het hele land legaal te gebruiken. Toch is Beieren al druk bezig om deze net verworven vrijheid weer terug te schroeven: de deelstaat wil wietgebruik verbieden in biertuinen, festivals, rooktuinen en stadsparken als de Englischer Garten in München.

De deelstaat borduurt daarbij voort op een beperking in de federale wet: consumptie van cannabis is niet toegestaan in de buurt van minderjarigen. Bij het legaliseren van cannabis begin deze maand kwam Beieren als eerste deelstaat meteen met harde straffen voor het overtreden van die beperking. Een achttienjarige die in de buurt van een zeventienjarige wiet rookt, kan een boete van 1000 euro krijgen. Het gebruiken van cannabis in de buurt van een school levert een boete van 500 euro op. Dat is duurder dan 50 kilometer te hard rijden in de buurt van zo’n school.

Kruistocht tegen het progressieve geluid

Volgens de Beierse gezondheidsminister Judith Gerlach (CSU) zou de wet duidelijkheid scheppen voor de horeca, die de “volledig verprutste wet” van de federale regering niet zou geven. Markus Söder, de Beierse minister-president (CSU), zei op X te willen voorkomen dat de traditionele, katholieke deelstaat omgetoverd wordt tot een “stoners paradijs”.

Critici zien in de Beierse tegenstribbelingen vooral een “mediageniek anti-regeringsbeleid”. Söder staat bekend om zijn kruistocht tegen het progressieve geluid dat de regering onder invloed van de Groenen juist wil uitdragen. Eerder deze maand besloot zijn partij genderneutraal taalgebruik op scholen te verbieden. Columnist Anna Clausz schrijft in tijdschrift der Spiegel dat als de Beierse regering zich echt zorgen maakt om kinderen, het beter de verkoop van alcohol aan zestienjarigen kan verbieden.

Want alcohol, daar kan de deelstaat maar moeilijk afscheid van nemen. In Duitse media wezen columnisten de afgelopen dagen Beieren op het comazuipen, de aanrandingen en vechtpartijen die tijdens het Oktoberfest aan alcoholmisbruik kunnen worden toegeschreven. “Cannabisgebruikers veranderen in de regel niet in agressieve schurken die je met een bierpul op je hoofd slaan”, aldus Clausz. (...)